زمان ظهور امام زمان (عج) را خدا می داند و ما در حالی که باید زمینه های نزدیکتر شدن ظهور را فراهم کنیم، نباید در ظهور تعجیل نمائیم. در دعایی که در غیبت امام زمان (عج) آمده می خوانیم: «انت العالم غیر المعلم بالوقت الذی فیه صلاح امر و لیک فی الاذن له باظهار امره و کشف سره فصبرنی علی ذلک حتی لا احب تعجیل ما اخرت ولا تأخیر ما عجلت» ای خدا تو دانایی بدون معلم و بدون آنکه کسی به تو خبر داده باشد به وقتی که در آن صلاح ولی تو باشد که به او اجازه دهی برای آشکار کردن امرش و برطرف کردن پرده او، پس مرا صبر عطا کن تا نخواهم تعجیل آنچه را تأخیر نمودی و نه تأخیر آنچه را تعجیل کنی.
امام زمان (عج) برای برقراری عدالت در سراسر جهان، ایجاد حکومت واحد جهانی، برافراشتن پرچم توحید در تمام مناطق کره زمین و حاکمیت دین اسلام بر تمامی ادیان، ظهور و قیام خواهند فرمود و هر آنچه زمینه تحقق این اهداف بلند را آماده سازد، موجب نزدیکی ظهور حضرت می شود.
پس برقراری حکومت اسلامی در جامعه به تحقق اهداف قیام حضرت مهدی (عج) کمک می کند و زمینه ای برای ظهور خواهد بود و در نزدیکی ظهور نقش دارد.
یکی دیگر از نکاتی که نقش بالایی در نزدیکی ظهور دارد، دعا برای فرج امام زمان(عج) است.
در توقیعی که از ناحیه مقدسه توسط «محمد بن عثمان» صادر شده است، امام زمان(عج) می فرمایند:
«اکثروا الدعاء بتعجیل الفرج فان ذلک فرجکم» برای تعجیل فرج زیاد دعا کنید، که در آن فرج شما هم هست.
در مورد فرج، دعاهای متعددی در کتب ادعیه (مفاتیح الجنان) آمده است. پس نه تنها باید برای تعجیل فرج دعا کرد، بلکه زیاد باید دعا نمود، که دعا موضوعیت دارد و در تعجیل فرج نقش دارد، چون دعا یکی از مقدرات الهی است که در تغییر قضای الهی تأثیر می گذارد. در روایتی که از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است، حضرت می فرمایند: «الدعاء یرد القضاء بعد ما ابرم البراماً فاکثر من الدعاء» دعا قضای حتمی را بر می گرداند، پس زیاد دعا کن.
موعودا! دیرهنگامی است که چشمان انتظار به راهت دوخته و جان و دل به شراره های اشتیاقت، سوخته ایم .
باغ آرزوها به شوق بهار روی تو خزان ها را می شمارد و چکامه های خونین شقایق را می نگارد؛
نرگس ها داغ هجر تو بر سینه دارند؛
عروسان چمن جز به مژده جمال دلارایت سر ز حجله عیش برنیارند؛
ای دستت دست کردگار !
معراج نشینی بگذار از پرده غیبت به درآی و رخسار محمدی بنمای؛
که خیل منتظران در فرودست وعیدهای دنیایی، چشم بر بلندای وعده دیدار تو دارند.
ای گوشوار عرش الهی! آرمان انتظار را به کوله بار صبر و یقین، بر دوش می کشیم و به ترنم آوای ظهور سرخوشیم؛ هر صبح و مساء، یاد طلوع تو را در سینه می پرورانیم و پرتو چهره تو را در دیده نقش می زنیم.
ای امید بی پناهان، بیا ... بیا .
از ثری تا به ثریا، دل های بی قراران ، شیدای یک نگاهت .
از سوی تا ماسوی جان های بی پناهان، نثار قدم هایت .
بیا و روزه داران غیبت را به افطار فرج بنشان و قضای عهد انتظار را دستی برافشان.